انیمه و مانگا هنرهایی هستند که خاستگاه هر دوی آن‌ها سرزمین ژاپن است. اگرچه هر دو به یک اندازه برای فرهنگ و سرگرمی ژاپن مهم هستند، اما تفاوت‌هایی باهم دارند. به زبان ساده، مانگا اصطلاحی است که به کتاب‌های کمیک و رمان‌های گرافیکی ژاپنی داده می‌شود، در حالی که انیمه نامی است که به انیمیشن‌های ژاپنی داده می‌شود. اگرچه هر دو در نگاه منتقدان غربی به عنوان یک ژانر در نظر گرفته می‌شوند، اما در واقع توصیفی از نحوه تولید محتوا هستند. آن‌ها شباهت‌های زیادی هم باهم دارند و خلق هر دو به اوسامو تزوکا نسبت داده می‌شود که گاهی از آن به عنوان «پدرخوانده مانگا» و «والت دیزنی ژاپنی» یاد می‌شود. در اینجا قصد داریم تا به برخی از شباهت‌ها و تفاوت انیمه و مانگا اشاره‌هایی داشته باشیم تا برای شناسایی و تشخیص آن دو از هم به درک بهتری برسیم.
مانگا همان انیمیشن است که در لابه‌لای صفحه‌های کاغذ شکل گرفته است. به تعریفی بهتر مانگاها کتاب‌های مصوری هستند که یک خط داستانی را به حضور تصاویر دنبال می‌کنند. مانگاها به دلیل آنکه معمولا به صورت هفتگی منتشر می‌شوند اغلب به صورت سیاه و سفید هستن زیرا چاپ رنگی آن‌ها نیاز به زمان و هزینه بیشتری دارد. انتشار مانگا معمولا نسبتا ارزان است و فقط به تعداد کمی از هنرمندان برای تولید نیاز دارد.
یکی از ویزگی‌های بارز مانگاها فیزیک شخصیت‌های داستانی آن است که در بیشتر موارد به صورت اغراق شده ترسیم می‌شود. در واقع می‌توان اینطور گفت که مانگا و انیمه در زمینه ترسیم آناتومی شخصیت‌های خود دارای یک اشتراک مشخص و همیشگی هستند و آن اغراق در اندام شخصیت‌هایشان است.
جالب است بدانید که در تفاوت انیمه و مانگا باید این نکته را در نظر گرفت که بسیاری از مانگاها به عنوان منبع اولیه برای انیمه‌ها شناخته می‌شوند ولی با این حال اکثر مانگاها هرگز به سریال‌های انیمه تبدیل نمی‌شوند و سریال‌های انیمه‌ای بر اساس مانگاها ساخته نمی‌شوند.
مقاله پیشنهادی: تصویر خیالبافانه یا مانگا چیست؟
در ژاپن از واژه انیمه برای اشاره به تمام انیمیشن‌ها استفاده می‌شود، دقیقا مانند کارتون در انگلیسی. فقط در جاهای دیگر انیمه اصطلاحی شده است که منحصرا با انیمیشن ژاپنی مرتبط است. انیمه دارای ویژگی‌های بصری متمایز برای شخصیت‌ها است و عمدا از سبک محدودی برای به تصویر کشیدن حرکت استفاده می‌کند. در غرب، بیشتر انیمیشن‌ها کارتون‌هایی هستند که برای تعریف داستان‌های کودکان استفاده می‌شوند، در حالی که انیمیشن‌ها اغلب شامل داستان‌های پیچیده و شخصیت‌هایی با مضامین بزرگسالان می‌شوند.
برخی مانگا را از نظر هنری اصیل‌تر از انیمه می‌دانند، دقیقا مانند کتاب‌ها برای فیلم‌ها. این به این دلیل است که اکثر مانگاها فقط محتوای اصلی می‌نویسند و بسیاری از آن‌ها با انتشار خود شروع می‌کنند. برخلاف مانگاها، بسیاری از انیمه‌ها بر اساس داستان‌هایی که پیش از این وجود داشته‌اند و کمتر شنیده یا خوانده شده‌اند ساخته می‌شوند. این به این دلیل است که اقتباس از یک اثر موجود، بسیار به صرفه‌تر و ارزانتر از ایجاد یک خط داستانی کاملا اصلی و بکر است. از طرفی دیگر باید این نکته را در نظر داشت که فرایند تولید مانگا بسیار آسان‌تر و کم هزینه‌تر از فرایند تولید انیمه است، یک شماره از یک مانگا را می‌توان در عرض یک هفته نوشت، ترسیم و تولید کرد اما یک سریال انیمه معمولا برای تولید هر قسمت نیاز به ماه‌ها آماده سازی و کار دارد.
اما نکته قابل تامل درباره تفاوت انیمه و مانگا این است که همه ما می‌توانیم قبول کنیم که اکثر اوقات مانگا بهتر از انیمه است. بنابراین منطقی است که ابتدا انیمه را تماشا کنید و سپس مانگا را بخوانید. زیرا اگر ابتدا به سراغ مانگا بروید و آن را بخوانید، ممکن است از انیمه لذت نبرید. از طرف دیگر، اگر ابتدا انیمه را تماشا کنید و سپس به سر وقت مانگا بروید، فقط احساس سرگرمی شما بیشتر می‌شود. پس بهتر برای انتاب بین مانگا و انمیه تصمیمی از سر دقت بگیرید.
مانگا هم مانند سایر هنرها می‌تواند دارای مخاطبان خاص خود باشد که با توجه به نوع علایق و سلایق و سن‌شان دست به انتخاب هر کدام یک از مانگاهای مورد علاقه خود می‌زنند. در این بخش به معرفی برخی دسته‌بندی‌های مانگا بر اساس گروه‌های سنی می‌پردازیم.
پرسوناژها یا همان شخصیت‌ها یکی از عناصر اصلی تولید در انیمه و مانگا هستند. آن‌ها با حضور خود روایت اصلی داستان را به دوش می‌کشند و سبب خلق موقعیت‌ها و واکنش‌های مختلف می‌شوند. نکته جالب توجه در این باره این است که شخصیت‌ها در هر دو مقوله مانگا و انیمه نسبتا از یک معیار کلی و یکسان تبعیت می‌کنند.
شخصیت‌ها در هنر مانگا و انیمه دارای عمق هستند. آن‌ها به نسبت‌ها و اندازه‌های نسبتا واقعی کشیده شده‌اند و کاملا دقیق هستند. آن‌ها چهره‌ای غیر واقعی و اغراق شده‌ایی دارند که برای به تصویر کشیدن بسیاری از احساسات از جمله: تعجب، خشم، غم و خوشحالی استفاده می‌شود. صورت‌شان شامل چشم‌های درشت، دهان کوچک و چشم‌های کوچک است.
مقاله پیشنهادی: تفاوت انیمه و انیمیشن و ژانرهای مختلف انیمه
یکی از عمده تفاوت‌های بین هنر و مانگا و انیمه که بر کمتر کسی پوشیده است، حضور رنگ‌ها در این دو مقوله است. انیمه‌ها معمولا دارای گستره رنگ فراوانی هستند و از انواع طیف رنگ در تولید آن‌ها استفاده می‌شود. اما در مانگا این موضوع کاملا برعکس صدق می‌کند. مانگاها در اغلب اوقات و شاید بهتر باشد که بگوییم همیشه، دارای رنگبندی نیستند و به صورت سیاه و سفید تولید و عرضه می‌شوند.
در تفاوت انیمه و مانگا حجم داستان‌ها یکی از شاخص‌ترین اختلاف‌هایی است که می تواند در این دو مقوله بیان شود. انیمه‌ها معمولا دارای داستان‌ها کوتاه و دقیق هستند و اگر قرار باشد در قالب یک سریال کوچیک تولید شوند، گره‌های داستانی نهایت قابلیت این را دارد که حداکثر در دو تا سه قسمت باز و حل شود. اما در مانگا این موضوع کمی متفاوت‌تر است. داستان‌ها طولانی‌تر هستند و تضادها و گره‌های داستانی معمولا به چندین فصل برای حل نیاز دارند.
مانگاها و انیمه‌ها هر دو هنری‌هایی هستند که از فرهنگ و باور‌های مردم سرزمین‌شان، ژاپن، سرچشمه می‌گیرند. اما آنچه که در بیان تعریف این دو هنر جالب توجه می‌تواند باشد این است که مانگا و انیمه هر دو مرز‌های جذب مخاطب را درنوردیده‌اند و با همه تفاوت انیمه و مانگا که به ان اشاره کردیم، توانسته‌اند با بیان موضوعات و مفاهیم تازه و جذاب بسیاری از علاقه‌مندان سراسر جهان را همراه خود سازند و امروزه به یکی از هنرهای نمایشی، تماشایی تبدیل شوند.
0 نظر ثبت شده