شهرت و آوازه صنعت سرگرمی کره جنوبی این روزها زیاد به گوش مخاطب جهانی می‌رسد. خصوصا که فیلمی چون انگل توانست جایزه اسکار بهترین فیلم 2019 را از آن خود کند. همچنین گروه مشهور بی تی اس در زمینه موسیقی نیز توانست شماره یک بیلبورد جهانی شود. همچنین گروه بلک پینک که رکورد دار یک برنامه جهانی مثل یوتیوب شده است. اما پیگیری اخبار کره‌جنوبی در ذهن مخاطبان این صنعت سوالاتی را به وجود می‌آورد:
ستاره شدن در کره جنوبی به چه شکل است؟ آسان است یا سخت؟ هر کسی میتواند این رویا در سر بپروراند؟ هنرمندانی که این روزها می‌بینیم از کجا شروع کرده‌اند؟
گمان می‌رود اولین قدم برای ورود به عرصه سرگرمی کره جنوبی شرکت در آزمون‌های استعدادیابی است. طبق گفته هنرمندان این عرصه که به اصطلاح به آن‌ها آیدل ((idol گفته می‌شود، مراحلی نیز قبل از کشف استعداد وجود دارد که می‌شود به آن‌ها گفت” استعداد پروری توسط شخص” .دانستن این مطالب برای هر فرد شرکت کننده ضروروی است. چرا که ندانستن آن میتواند منجر به رد شدن هر فرد شود. بدون آنکه فرصت به نمایش گذاشتن استعدادش را داشته باشد.
این مقاله به چند مورد از این عوامل می‌بردازد؛
میانگین سن شرکت کنندگان در آزمون‌های استعدادیابی 18 سال است (از دوازده سال تا بیست و پنج سال). این مورد نشان می‌دهد که شرکت کنندگان حداقل باید از سن شانزده سالگی تمرین رقص و صدا را شروع کنند. آموزش رقص و داشتن این استعداد در عرصه سرگرمی کره جنوبی حتی از توانایی خواندن هم از اهمیت بیشتری برخوردار است. کارآموزان هفته‌ای سی ساعت را به تمرین رقص می‌پردازند. زمان زیاد اختصاص یافته به رقص به علت توانایی تغییر صدا توسط دستگاه‌های موسیقی است. اما در اجرای رقص به صورت زنده همه چیز به عهده شخص خواننده قرار دارد.
آموختن زبان کره‌ای به طور کامل از اهمیت زیادی برخوردار نیست. زیرا کارآموز میتواند در محیط خیلی سریع‌تر به آن تسلط پیدا کند، اما دانستن آن میتواند کمک بزرگی باشد. هر فرد در سال‌های آموزش و قبل از شهرت، چون بیگانه‌ای در میان جمع است. دانستن اصطلاحات پایه میتواند کمک بزرگی برای گذراندن این دوران باشد. خصوصا که بعد از شهرت شخص باید بتواند به بهترین نحو و بدون لحجه کلمات کره‌ای را ادا کند.
شرکت‌های سرگرمی کره بازدید عمیقی روی شبکه‌های اجتماعی شرکت‌کنندگان دارند. آن‌ها می‌خواهند به این اطمینان برسند که شرکت‌کننده مد نظر، هیچگونه حاشیه‌ای در زندگی شخصی‌اش به همراه نداشته باشد. افرادی هستند که تصور دارند کمپانی‌ها از میان ستارگان شبکه‌های‌اجتماعی کارآموزان خود را انتخاب می‌کنند.
چنین تصوری کاملا غلط است. مردم به زندگی شخصی هنرمندان علاقه و حساسیت زیادی دارند. جستجوی آن‌ها میتواند کوچکترین حاشیه در زندگی افراد را بیرون بکشد و همین یک نکته قادر است نقطه شروع سقوط زندگی کاری فرد باشد. کارآموزان ترجیح می‌دهند در این شبکه‌ها فعالیتی نداشته باشند تا ریسک این اتفاق را با خود حمل نکنند.
شرکت‌های سرگرمی کره جنوبی استانداردهای زیبایی پایه‌ای دارند که اگر شرکت کننده دارای آن نباشد از پذیرش او معذورند. همچنین یکی از شروط قید شده در قرارداد بعضی ازشرکت‌ها انجام عمل زیبایی است. یکی از مهم‌ترین این استانداردهای زیبایی وزن هر فرد است.
وزن دختران باید زیر پنجاه کیلو و وزن پسران باید زیر هفتاد و پنج کیلوگرم باشد. وزن نقطه سخت‌گیری در انتخاب افراد نیست چرا که در دوران کارآموزی هرکارآموز بیش از پنج هزار کالری را با تمرینات فشرده رقص از دست می‌دهد. رژیم‌های غذایی فشرده هم میتواند یکی دیگر از دلایل سخت نگرفتن ابتدایی روی وزن افراد مستعد باشد.
بعد از در نظر گرفتن این موارد شرکت‌کنندگان در آزمون‌های استعداد یابی شرکت می‌کنند. کمپانی‌های سرگرمی آزمون استعدادیابی را به صورت آنلاین، عمومی و خصوصی در سراسر جهان برگزار می‌کنند. در کره‌جنوبی چندین کمپانی بزرگ سرگرمی وجود دارند که با هم در رقابت هستند از جمله؛
Big Hit Entertainment,SM Entertainment,YG Entertainmen,JYP Entertainment, …
ضمن آزمون‌های آنلاین، شرکت‌کنندگان برای نمایش استعداد خود ویدیوهای ضبط شده را به صورت آنلاین به سایت اعلام شده توسط شرکت مدنظر ارسال می‌کنند. ویدیوها شامل نمایش استعداد فرد در زمینه‌های مختلف از جمله رقص، خوانندگی و بازیگری است. شرکت‌کنندگان در این ویدیوها زبان‌های مختلفی که به آن تسلط دارند را به نمایش می‌گذارند.در آزمون‌های عمومی هر فرد از قبل اجراهای خاصی را آماده می‌کند و به نمایش عموم می‌گذارد.
گاهی این آزمون‌ها به صورت مسابقه روی آنتن شبکه‌های ملی می‌رود و سرونوشت فرد شرکت کننده به دست رای مستقیم مردم رقم می‌خورد. در آزمون‌های خصوصی چند داور منتخب کمپانی حق انتخاب دارند که چه کسی میتواند وارد کمپانی شود. احتمال خطا در تصمیم‌گیری داوران بالا است و شرکت‌کنندگان با اطلاع از این موضوع به یک آزمون و یک کمپانی اکتفا نمی‌کنند.
آیو (IU) خواننده، مدل و بازیگر مطرح کره جنوبی است. او قبل از پذیرفته شدن در کمپانی LEON، در بیش از بیست آزمون رد شده بود. یکی از آن کمپانی‌ها کمپانی مشهور JYP بوده است. رئیس کمپانی JYPبعدها در مصاحبه‌هایش به مزاح گفته بود که داوری را که آیو را رد کرده بود شماتت کرده است. گاهی در آزمون‌های استعدادیابی فقط یک شرکت‌کننده پذیرفته می‌شود. لیسا (Lisa)عضو گروه مشهور بلک پینک تنها شخصی بود که توانست در آزمون استعدادیابی کمپانی YG در تایلند نفر اول شود و به کمپانی راه پیدا کند.
_نظر شما درباره دور زندگی کردن از خانواده چیست؟
_هدف شما برای تبدیل شدن به یک ستاره یا به اصطلاح آیدل چیست؟
_استعداد شما برای تبدیل شدن به یک ستاره به کدام دسته تعلق می‌گیرد؟ خواندن؟ رپر بودن؟ رقصیدن؟ بازیگری؟ مدل بودن؟
شرط تبدیل شدن به یک ستاره فقط گذر از آزمون اولیه و وارد شدن به کمپانی‌های سرگرمی نیست. این مراحل تازه مقدمه این مسیر پرآوازه است. پس در شماره‌های بعدی این مقاله از قدم‌های دیگر این مسیر صحبت خواهد شد.
0 نظر ثبت شده