کمیک و مانگا به مجموعه داستان‌های مصوری گفته می‌شود که به صورت متوالی کنار هم قرار گرفته باشند. این تصاویر با ارائه دیالوگ‌‌هایی در قالب ابر یا بالون به روایت داستان می‌پردازد. داستان‌های مصور به چندین گونه تقسیم می‌شود:
Comic strip یا Comic نام داستان‌های مصور حوزه‌ِ غرب به ویژه آمریکا است. این مدل ذکر شده برای اولین بار در سال 1930 میلادی پا به عرصه‌ی روزنامه‌ها و مجلات نهاد.
کمیک‌ها با مرور زمان از مطبوعات جدا شدند و به صورت تخصصی انتشار یافتند. بتمن، وولورین، جوکر و تن‌تن از جمله محبوب‌ترین شخصیت‌های خلق شده در کمیک‌استریپ‌های خارجی هستند. معروف ترین استودیوهای کمیک که می‌توان به آن ها اشاره کرد عبارت‌اند از:
1) مارول 2) دی‌سی 3) دارک هورس 4) تاپ کو 5) ایمیج 6) IDW
کمیک شامل ژانرهای مختلفی است که در لیست زیر به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم.
تولید مانگا در سال 1950 میلادی در ژاپن آغاز شد و این هنر به شدت بین جوامع آسیای شرقی رواج پیدا کرد. این سبک به نحوی پیش رفت که برای خود دارای شناسنامه شد و به عنوان سبک خاصی از ارائه‌ی داستان مصور مورد توجه مخاطبان قرار گرفت.
مانگاها عموما دارای طراحی‌های سیاه و سفید بوده و تعداد صفحات خاصی برای آن در نظر گرفته نمی‌شود؛ اما به صورت میانگین ۱۵۰ الی ۲۰۰ صفحه را شامل می‌شوند. برخلاف کمیک تعداد چپتر مانگاها گاهی به ۱۰۰۰ چپتر هم می‌رسد. جالب است بدانید سالانه بیش از ۲ میلیارد مانگا در ژاپن به فروش می‌رسد و این میزان بیشتر از فروش کمیک است. به عنوان مثال تا اکتبر ۲۰۱۵ مجموعه مانگای ناروتو بیش از ۲۲۰ میلیون نسخه در دنیا فروخت و جایگاه سومین مانگای پرفروش قرن را به خود اختصاص داد.
مانگاها مجموعا دارای داستانی قوی و موشکافانه‌ای بوده و مضامین روانشناسی در این سبک زیاد دیده می‌شود. همچنین دارای طراحی خاصی در زمینه‌ی شخصیت هستند؛ به عنوان مثال چشمانی درشت و اغراق در اندام شخصیت‌ها در طراحیشان موج می‌زند.
طرفداران این ژانر در غرب زیاد است به نحوی که در بعضی از کشورهای غربی شاهد تحریم مانگا هستیم؛ زیرا به اعتقاد آن‌ها فرهنگ شرقی در آن گنجانده شده است. از محبوب‌ترین مانگاها در جهان می‌توان به دراگون بال، ناروتو، اتک آف تایتان و توکیو غول اشاره کرد. سبک‌های مانگا به شرح زیر است :
سبک داستان‌های مصور کره جنوبی را مانهوا می‌گویند. مدل‌های ژاپنی مانهوا نیز قابل مشاهده است. مانهواها برخلاف مانگا دارای طراحی نه چندان قوی هستند، همچنین وجه تشابه این دو با هم در اغراق اندام‌های به تصویر کشیده شده نیز است. البته ژانرهای مانهوا با مانگا یکسان بوده و گاها از داستانی قوی برخوردارند.
مانهوا نسبت به مانگا دارای صفحات بیشتری است و از دیگر اختلافات این دو سبک می‌توان به پس زمینه‌ی ساده مانهوا نیز اشاره کرد. مانهواهای معروف که از آن انیمه ساخته شده تاس، برج خدا، جادوگر، افسانه‌ی شیاطین و خدایان، خدای دبیرستان و نجبا بوده که بین طرفداران این ژانر به شدت محبوب است.
در بستر اینترنت شاهد ارائه‌ی داستان مصور در قالب pdf هستیم که به این مدل از داستان‌های مصور وبتون می‌گویند. در حال حاضر وبتون‌ها طرفداران به مراتب بیشتری نسبت به نسخه‌ی چاپی اثر دارد.
تلفیقی از مانگا و مانهوا بوده با این تفاوت که کشور سازنده‌ی آن چین است.
طراحی در ایران قدمتی چند هزار ساله دارد؛ امازمان زیادی نیست که بر اساس سبک و سیاق کمیک‌های مدرن غربی با این مدل روایت داستان وارد ایران شده است. سال 1340 تعریف کمیک وارد ایران شد. از استودیوهای معروف در ایران می‌توان به هورخش و کمیکا اشاره کرد.
داستان‌های مصور ایرانی تلفیقی از مانگا و کمیک استریپ غربی است؛ یعنی غنی بودن محتوای داستانی مانگا را در خود داشته و از طراحی قوی کمیک‌های غربی بهره برده است. به عنوان مثال می توان از کمیک‌های مجموعه‌ی ایلیا، قاف، آریو و بازگشت به سرزمین خورشید و جمشیدشاه در ایران نام برد.
0 نظر ثبت شده