داستان بازگو کننده يک سفر است. در يک داستان ، ما شخصيت يا مجموعه‌اي از شخصيت‌ها را در حین سفر دنبال مي‌کنيم. زيرا آنها در راه این سفر با موانع متنوعی برخورد می‌کنند و این خود سرآغاز شکل‌گیری یک قصه است. قصه یا داستان قدیمی ترین قالب هنری برای بشر بوده است. قالبی که از طریق آن می تواند سرگذشت و تجربیات خود را به نسل های بعدی انتقال دهد.
انسان‌های غارنشین اولین داستان گویان تاریخ بودند. آنها با روایت داستان‌هایی از شکار حیوانات یا مبارزه با خطرات طبیعی بخشی از دانش خود را به نسل بعد منتقل می‌کردند. از آن زمان تا به امروز بشر در زمینه قصه گویی پیشرفت بسیاری داشته است و نویسندگان زیادی در عرصه ادبیات داستان‌های زیادی را به رشته تحریر در آورده‌‌اند.
داستان بيان يک واقعه است؛ چه به صورت واقعي و چه خيالي. داستان‌ها به گونه‌اي هستند؛ که شنونده فقط با شنيدن آن می‌تواند همان اتفاق درون داستان را تجربه يا بیاموزد. داستان در واقع ابزاري براي انتقال اطلاعات ، تجربه ، نگرش يا ديدگاه است. هر داستاني يک گوينده و يک شنونده دارد، مهم نیست که در چه رسانه‌ای بیان میشود بلکه مهم آن است که کسی باشد که داستان را تعریف کند و کس دیگری که داستان را بشوند.
ما هر روز قصه مي‌گوييم البته بيشتر براي خودمان. ما براي خودمان قصه مي‌گوييم تا نکته‌اي را بيان کنيم، آينده‌اي احتمالي را تصور کنيم، به خود يادآوري کنيم، خود را سرزنش کنيم یا حتی خودمان را آرام کنيم. درون هر يک از ما يک سيستم پيچيده قصه گويي وجود دارد که فعال، غني از محتوا و به اعتقاد من براي سلامتي و تندرستي هر يک از ما بسيار ضروري است.
داستان‌ها دقیقا از خود ما متولد می‌شوند و ما خالق آن ها هستیم. در نتيجه، اولين گوينده داستان خود ما و اولين شنونده نیز خود ما هستيم. طبق تعاریف، داستان یعنی ایجاد کردن شخصیت‌های تخیلی و توضیح روابط آن شخصیت‌ها و رو به رو شدن داستان با رویدادها و حوادث، که از تجربیات خلاقانه یک نویسنده سرچشمه می‌گیرد.
اساتید بسیاری درباره تعریف داستان صحبت کرده‌اند، به طور مثال رضا براهنی در کتاب «قصه‌نویسی» می‌‌گوید: «داستان نوشته‌ای است که در آن ماجراهای زندگی به صورت حوادث مسلسل گفته میشود.»
یا ادواردمورگان فورستر در کتاب «جنبه‌‌های رمان» داستان را چنین تعریف می‌‌کند: «داستان نقل وقایع است به ترتیب توالی زمان. برای مثال، ناهار پس از چاشت و سه شنبه پس از دوشنبه و تباهی پس از مرگ می‌‌آید و برهمین منوال، داستانی که واقعاً داستان باشد باید واجـد یک ویژگی باشد: شنونده را برآن دارد که بخواهد بداند بعد چه خواهد شد.
پس می‌توان گفت داستان یا روایت مجموعه‌ای از حوادث متصل است که از طریق کلمات (نوشتاری یا گفتاری)، تصاویر (ساکن و متحرک)، زبان بدن، اجرا، موسیقی یا هر نوع ارتباط دیگر بیان میشود. شما می‌توانید در مورد هر چیزی داستانی بگویید که این وقایع توصیف شده می‌توانند واقعی یا خیالی باشند. در مورد همه چیز و همه زمان‌ها داستانی وجود دارد.
هر زمان به شخصی درباره اتفاقاتی که رخ می‌دهد حرفی می‌زنید ، بدون توجه به موضوع یا زمان وقوع آنها در واقع در حال تعریف داستانی هستید.
داستان‌ها از هزاران سال پیش بخشی از فرهنگ و جامعه بشری بوده‌اند، احتمالاً از زمان وجود انسان! این داستان‌ها در گذشته و حال و در بین افرادی از هر فرهنگ ، مذهب و نژادی دیده می‌شوند. بنابراین توصیف مفهوم داستان در واقع کمی دشوار است. برخی می‌گویند که زندگی از یک سری داستان‌های بی‌پایان تشکیل شده است؛ از یک رفت و آمد ساده گرفته تا مدرسه یا کار، تا همه وقایع زندگی ما، همه چیز داستانی دارد.
0 نظر ثبت شده