واقعی کار کنید! این عنوان مبحث آموزشی جدید ما است. موقع خلق کمیک فقط دو ابزار است که بدون آنها نمی‌توانید کار کنید. تا به اینجا تمام آموزش‌ها برای به دست آوردن ابزار شماره یک بود؛ یعنی قدرتمند کردن ذهن شما. اکنون آماده باشید برای دست و پنجه نرم کردن با چالش‌های کمیک. نوع تکنیک‌ها و تکنولوژی‌هایی که از آن برای خلق کمیک استفاده می‌کنید به خود شما بستگی دارد، پس تا وقتی که با ابزار شماره دو یعنی دست شما هماهنگ است هیچ ابزار غلطی برای این کار وجود ندارد.
اهداف شما اگر مثل اهداف هزاران نفر قبل از شما است باید بدانید آنها از چه ابزاری استفاده می‌کردند و چرا؟. خلاصه اینکه شما می‌توانید از یک خودکار سیاه ارزان و چند عدد کاغذ استفاده کنید. قبل از این نیز کمیک‌های جدی با استفاده از همین وسایل ساده کشیده می‌شدند.
برای افراد مبتدی شاید سطح راحت‌تری برای طراحی لازم باشد همچون یک کاغذ محکم‌تر یا کمی تنوع خطی بیشتر. اما برای رسیدن به کنترل و انعطاف پذیری، بیشتر هنرمندان قرن بیستم به انواع وسایل طراحی مانند میز کار با ارتفاع قابل تنظیم، صندلی کار با ارتفاع قابل تنظیم، تخته بریستول، گونیا، خطکشتی، چراغ رومیزی با بازوهای متحرک و انواع قلم و خودکار و جوهر و… نیاز دارند. میز طراحی کمی بلند ساخته شده است تا هم به صورت نشسته هم ایستاده بتوان با آن کار کرد، مایل بودن میز از فشار آمدن به کمر جلوگیری می‌کند. همچنین این اجازه را می‌دهد برای جلوگیری از انحنا و کجی تصویر مستقیم به تصویر نگاه کنید و اگر به سطح صاف احتیاج داشتید میز قابل تنظیم است.
چرا‌‌غ‌های تابشی و فلورسنت تعادل رنگی را حفظ می‌کنند و باعث عدم خستگی شما هنگام کار میشوند. تخته‌های دولایه بریستول نوعی کاغذ سفید ضخیم و بادوام برای کارهای هنری است که چند نوع بافت دارد. خطوط خودکاری نازک روی کار صاف نهایی خوب جواب می‌دهند و مداد و قلمو روی کاغذ پوستی خشن‌تر عمل می‌کنند، با کمک خطکشتی و گونیا می‌شود خطوط خطوط موازی و عمودی کشید مثل حاشیه پنل‌ها و شرح‌ها.
اندازه دقیقی برای کاغذ وجود ندارد ولی یک شکل استاندارد وجود دارد: اندازه صفحه چاپی شما. کمیک‌کارها معمولاً صفحه‌های کار را بین 125 تا 165 درصد اندازه چاپ، می‌کشند و وقتی تصاویر برای چاپ کوچکتر میشوند حتی خطوط لرزان هم دقیق و کنترل شده به نظر می‌رسند. برای طرح‌ریزی و مدادکاری اغلب از اتودی با نوک کمرنگ(سخت)، مداد آبی روشن، مداد پاککن خمیری نرم یا پاککن معمولی سایندهتر (اما کم چرب‌تر) استفاده می‌شود، البته برای خلق خطوط سیاه برای تکثیر مکانیکی.
اغلب هنرمندان از همان اول کار عاشق یکی دوتا از ابزارهای طراحی میشوند و تا آخر عمر درگیر و شیفته همان‌ها باقی می‌مانند. شما اگر تازه کار هستید ممکن است بخواهید همه ابزارهای ممکن را امتحان کنید تا شاید زوج کامل را پیدا کنید. هنر متکی به خطوط سیاه کاری اما این خطوط تنوع زیادی دارند همچون ضخامت خط، ارزش خطی متنوع، دقت و جنس و غیره. همه این موارد می‌توانند در استفاده از ابزارها به شما کمک و تنوع زیادی را برایتان ایجاد کنند. البته به جز این موارد قیمت، راحتی استفاده، اینکه روی چه نوع کاغذی می‌شود از آنها استفاده کرد نیز مهم است. بیشتر ابزار کلاسیک طراحی در طول زمان به خاطر خصوصیاتی که دارند از بقیه ابزار پیشی گرفتند، مثلاً قلموی سمور همیشه خطوط نرم ثابت و با ارزش خطی متغیر ایجاد می‌کند و هنرمندان نسل‌های مختلف خیلی به آن اعتقاد دارند.
قلموهای سمور کیفیت کار بالایی دارند اما خیلی گران هستند. به مراقبت زیادی زیادی نیاز دارند و فقط به همراه ظرف‌های جوهر و آب که درب آنها باز می‌شود قابل استفاده هستند. اینها دلایلی است که باعث شده برخی به دنبال جایگزین‌های ساده‌تر ارزان‌تر با قابل حمل‌تر باشند. خطوطی که با ماژیک کشیده میشوند به همین دلیل فریبنده‌تر به نظر می‌آید، گرچه مخالفانی هم دارد. برخی فکر می‌کنند کیفیت و تنوع خطی ماژیک‌ها در مقایسه با قلموهای سمور و انواع قلموهای سنتی کمرنگ می‌شود. ماژیک اما مانند هر تکنولوژی دیگری درحال ارتقا است پس می‌تواند این محدودیت‌ها را رفع کند. قلم فلزی هم یکی دیگر از ابزارهایی است که می‌شود به آن تکیه کرد اما به جوهر احتیاج دارد.
حالا که حرف از جوهر شد ممکن است بخواهید بعضی از ابزارها را که بهتر از همه با جوهر کار می‌کنند را امتحان کنید. جوهرهای رقیق تر احتمال لخته شدن قلمو یا قلم فلزی کمتری دارند. اما جوهر غلیظ می‌تواند خطوط اشکی راضی کننده‌تری در جوهرها به وجود بیاورند، پس تا رسیدن به تعادل مورد علاقه به مخلوط کردن جوهر ادامه دهید. قلمو با تنوع گسترده خط، قلم فلزی با تنوع محدودتر و راپید با ضخامت ثابت خط معمول‌ترین ابزارها برای کشیدن خط‌های سیاه یک دست هستند. ضمناً در جوهرها رنگ سفید ماتی هم وجود دارد که از آن برای اصلاحات استفاده می‌شود.
جمع‌بندی نکات تا به این‌جای کار؛ قلمو کار را به سمت روان‌تر، ریتمیک‌تر و گاهی صیقلی شدن کار می‌برد و قلم فلزی می‌تواند کاملاً نرم باشد ولی اغلب اوقات بیشتر ظاهر خشک کمی لبه دار و شکننده دارد. کاری که با ابزار ضخامت ثابت مثل راپید یا ماژیک انجام می‌شود نموداری و سرد است البته اگر برای اجرای سایه‌روشن به شک نقطه نقطه و هاشور زنی استفاده شود می‌تواند خیلی گرم به نظر برسد. سال‌ها در خیلی از کمیک‌های معروف از هر سه این ابزار با هم استفاده می‌شد و نقاط قوت هرکدام به نمایش گذاشته شده است، با قلمو خطوط محیطی کشیده شدند با قلم فلزی جزییات کشیده شد و از راپید برای کشیدن حاشیه‌ها بالونهای گفتگو یا جزییات ریزتر استفاده شده است.
ابتدای کار تا به اینجا فقط در مورد کشیدن تصاویر و طراحی صحبت کردیم و اکنون در مورد نوشتن در کمیک صحبت می‌کنیم. شیوه سنتی نوشتن حروف در کمیک کشیدن یک سری خطوط راهنمای کمرنگ و نوشتن با دست و استفاده از آنها بوده است. خط‌کش تی برای موازی کشیدن این خطوط استفاده می‌شد و یک ابزار کوچک هم وجود داشت که با حرکت مداد روی سوراخ‌های متوالی عقب و جلو می‌رفت و به میزان لازم خطوط راهنما ایجاد می‌کرد. هدف از این کار نوشتن همه حروف به یک اندازه و فاصله یک اندازه بین خطوط است، البته این روزها خیلی از کارتونیست‌ها از فونت استفاده می‌کنند و یا صرفاً با دست می‌نویسند.
همه چیزهایی که تا الان گفته شد در مورد روش سنتی ساخت کمیک بود، از طراحی تا نوشتن. البته امروزه نیز از این روش هنوز استفاده می‌شود، اما امروز از برنامه طراحی سوژه محور ادوبی ایلوستریتر استفاده می‌شود. یعنی طراحی تصاویر با قلم الکترونیکی روی صفحه مانیتور یا تبلت هجده اینچی انجام می‌شود. شما با استفاده از این برنامه می‌توانید ضخامت قلم را تغییر دهید و هر کاری لازم است انجام دهید تا نتیجه یک کار بی نقص از آب در بیاید. برای استفاده از ایلوستریتر هر دو دست هنرمند درگیر است یک دست با قلم نوری حرکت را انجام می‌دهد و دست دیگر با دکمه‌های عملکرد دائماً از یک ابزار به ابزار دیگر می‌رود، با نوشتن حروف دیجیتال کمیک در برنامه‌های سوژه محور مثل ادوبی ایلوستر‌تر می‌شود در وقت صرفه جویی کرد.
همچنین می‌شود از ظاهر و فاصله بندی ثابت برای شرح‌ها و بالونهای گفتگو مطمئن بود، صحبت از بالونهای گفتگو شد پس بیایید این بالونها را کمی بررسی کنیم. بالونها دارای انواع سبک و شکل‌های مختلفی هستند پس جمله معروف ما را فراموش نکنید هیچ راه درست و مطلقی برای کشیدن بالونها وجود ندارد اما چند پیشنهاد کلی به شما می‌دهیم. اول اینکه فضای سفید بین کلمات و حاشیه بالونها را رها کنید تا بالونها و تصاویر کمی نفس بکشند، اگر می‌خواهید از بالونهای بیضی شکل کلاسیک استفاده کنید مطمئن شوید کلمات فاصله به راحتی پر می‌کنند. سعی کنید بیضی‌ها را به جای کش دادن از دو طرف از چهار طرف کمی فشرده کنید، بیضی‌های که که از دو طرف کشیده میشوند در انتهای همه خطوط فضای هدر رفته زیادی دارند.
مرز میان شیوه‌های سنتی و دیجیتال همیشه واضح نیست اگر واقعاً برنامه ریزی کرده‌اید تا تمامی روز به مانیتور خیره شوید حتماً به یک مانیتور بزرگ با وضوح تصویر عالی احتیاج دارید.
پایان قسمت ششم ساخت کمیک
0 نظر ثبت شده